kapılar kapanınca

umutlarımız için mücadele ederiz. koyduğumuz hedefler va hayaller bizim varoluşumuzu tanımlar. bizi biz yapan şeyler bunlar içinde varolmaktadır. çoğu zaman hayal kırıklıkları ile hayatımızı devam ettiririz. zaman burada önemli bir faktördür. bize elimizdeki değerleri hatırlatır. neden burada olduğumuzu, neden mücadele etmemiz gerektiğini bize bir şekilde fısıldar. güneşli bir gökyüzünde, saklandığımız bir şemsiye gibi bizi bir şeylere sürükler. içimizde olanlar ve yansıyanlar tabi ki bunla alakalıdır. bir alışveriş merkezinde gördüğümüz salsa yapan tipler gibidir. ikisi de çok başarılı değildir ama işlerini bir şekilde yapmaktadırlar. bizi olduğumuz gibi tanımlayan şeyler aslında bir anlamda yapamadıklarımızla da eş değerde gözükmektedir. bir başarı vardır ve bu başarı yalnız olmak zorundadır. sadece olması gerektiği gibi bakanların düşlerinde olan gibi değildir aslında. hayallerimiz vardır. bizi biz yapan şeyler arasında bu küçük şeyler de yer almaktadır.

sigara içmemek üzerine kafa yoruyorum uzun zamandır. bu hafta bir şekilde doktora giderek bu işi sonuçlandırmayı hedefliyorum. elimde olanlar bunlar. bir ilaç verecekler ve bana 1 haftada sigarayı bıraktıracak. sanırım en mantıklı yollardan bir tanesi. yeterince yoruldum sigara içmekten ama bir şekilde hayatımın içindeki mikro saniyeler içinde bile sigara olgusu yer almaktadır. şehir manzarası izlediğimiz kocaman binanın üst katında bile aradığım şey kültablası olmuştur artık. bu insanı ister istemez sıkmaktadır.

kurduğumuz hayaller de sanırım bu şekildedir. bizi bir yerden bir yere taşımaktadır. bize elimizde olanın daha fazlasını vaat etmektedir. bu şekilde olmalıdır belki de, doğru olan budur, kim bilir değil mi? gene soru sorarak kafamızı doldurmayı planlıyoruz. elimizde olanla yetinmemek biraz böyle bir şey sanırım. elimizde olanı neden bir başlangıç noktası kabul edemiyoruz o da cidden enteresan. bize ne vermeli? bizden ne götürmeli? buraları meçhul sanırım. elimizde olanlar ile bir başlangıç yapabilirsek, sonrasında şekillenenler için de hazırlıklı olmuş sayılmaz mıyız? sanırım öyle. elimizde bazen düşler var, bazen çalışmalarımız var. hepsinde aynı insanız, hepsinde farklılaşan insanız. bize kalan sanırım elimizdekiler ile daha fazla yetinebilmek. belki de doğru olan budur.