çaba ve yanılgı

rüyalarımızda hayatın gerçekliğini tanımlarız. bizi mutlu eden şeylere yaklaşırız. tamamiyle gerçektir ve bize huzur verir. nasıl bir gerçeklik? bunu tanımlamanın bir yolu yok aslında. iki farklı dünya arasında geçiş yapmak gibi. bizi biz olduğumuz için tanımlar. ötesine geçtiğimizde ise neler olacaüğını tam olarak bilemeyiz. rüyalarımız bazen bizim canımızı sıkar. bize umudun kaybolduğunu gösterir. her zaman umut vardır. her zaman oradadır ama bunu bazen göremeyebiliriz. olması gereken belki de böyledir. yapmak istediğimiz bir sürü şeyi rüyalarda gerçekeleştirebiliriz. bize huzur veren kısmı da bu olmalı. nasıl çalıştığı hakkında bir fikrimiz yok ama nasıl aktığı yönünde bir fikrimiz olabilir. neler arka arkaya sıralanır? tekrar eden düşüncelerin mantığı nedir? bunlara verebileceğimiz net bir yanıt olmasa da bazen bizi buraya taşımaktadır. daha fazla çalışmamız belki de bize bu gerçekliği tattıracaktır. çalışmak lazım daha da fazla çalışmak lazım. bir düzen olabilmesi için bunun öne çıkması gerekir.

yalnızlığımız da belki rüyalarımızla birlikte gelir. gerçekliği rüyalarda yaşayabilmek bizi bu hayattan uzaklaştırıp, diğerine daha yakın hale getirmektedir. bize huzur veren belki de budur. bakış açılarımız bu köklerden filizlenir. gökyüzünü izlemek gibidir bazen. yıldızlarda anlam aramak gibidir. stargate de olduğu gibi yıldızlardan yola çıkarak koordinatlar oluşturabilir ve farklı dünyalara yolculuk edebiliriz. her zaman böyle olmamamkatdır tabi. yıldızsız bir gökyüzü genel olarak bulacağımız şeydir. bizi bize yaklaştıran ve durmadan devam etmemizi sağlayan gerçeklik belki de budur. nasıl algıladığımız çok önemli aslında burada. nasıl yaklaştığımız da önemli açıkcası. elimizdeki değerler ile bir yere ulaşmak için çalışırız. denemeler yaparız ve bize bir gerçeklik sunar. peki bu istediğimiz şey midir? bunu bilemesekte üzerine kafa yormaya devam ederiz. mutluluk nedir? rüyalarımızda mutlu olursak, bunu gerçek hayata da taşıyabilir miyiz? bunlar gene havada kalan sorular: dikkatimizi tek bir şeye vermemiz gerekir. dikkat etmezsek mutluluk bizden bir adım daha uzaklaşmaktadır. hayatın içinde aradığımız şey mutluluk ise bize ne verdiği de çok önemli sanırım. düzenin olması bize bir bakış açısı sağlayacaktır. düzenli şekilde devam ederse, belki sonunda o huzuru bulabiliriz.

 
düşüncelerin bazıları huzurumuzu kaçırmaktadır. nerden yaklaştığınız çok önemlidir aslında. dikkat etmezsek sıkıntılı düşünceler içinde kaybolmaktadır bazı gerçeklikler. bunu yakalayabilmemiz için dikkatimizin sürekli etrafta olması gerekir. bir şeyler için mücadele etmek adına, bazı değerleri geriye atamayız. bize vermesi, gereken modern düşünlerden uzaklaşmış oluruz. sistematik olarak devam edersek, bize huzur verecek limanları yakalayabiliriz. aklımızda şekillenen şeyler bu değil midir? olması gerekene yaklaşan bu değil midir? kafamızda her zaman sorular olacak ve saçmalama bunlar içinde de devam edecektir. 2 oyunlu tetrisimi bozduığum zamandaki gibi. başkalarında birden fazla oyunlu tetrisler görmüştüm. yaşım baya küçüktü. tetrisi açarak içine başka oyunlar yükleyebileceğimi düşündüm. açtım tuşlarını çıkardım. mekanizmasını anlamaya çalıştım ama başarılı olamadım.tahta kalemi kğçük küçük keserek tuş yapmaya çalıştım ama çabam bir yere varmadı. sonuç olarak tetris bozulmuş ve ben oyun yükleyememiş oldum. buradaki temel düşünce "çaba" ile alakalıdır. çabam mantıklıydı ama beni bir yere taşımadı. olması gerekenden uzaklaştırdı sadece. bozulmuş bir tetris kaldı elimde. şu andaki bakış açım ile değerlendirirsem, mücadele etmenin önemi anlaşılabilir ve yeni fikirler hayata geçirilebilir. elbette her zaman başarı bunun içinde yoktur. genel anlamda çaba vardır içinde ve bizi biz yapan şeylerden birisi de "çaba" dır.