Sabah ve Prodigy

Sabak sabak güne prodigy ile başlamak enteresan. Elektronik müziğin her alini sevmem ama bazı müzikler geçmişle bağ kurmamızı sağlar. Lise zamanlarından benden büyük abilerin, yatılı okulda sürekli prodigy dinlediğini hatırlıyorum. O zamanlar çok fazla ilgimi çekmemesine rağmen, ilerleyen zaman içinde bana birşeyler kattığını hissettim. Müziğin her türünü karşı somut bir ilgim oldu. Kalıplar dğeişse bile müziğin vermek istediği şey değişmiyor. Bunu görebilmek cidden inanılmaz. İçindeki detaylar ile elektronik müzik olsun, akustik kayıtlar olsun insanın duygu durumunu fazlasıyla değiştirebiliyor. Bunun olması dinamik olarak kattığı değer ile alakalı sanırım.

Bazı değerler var ki cidden orada olmasını tüm kalbimizle istiyoruz. Müziğin rahatlatıcı etkisi de burada başlıyor. Prodigy club ortamındaki gazdan ziyade, hayatın içindeki gazı insana verebiliyor. Bu önemli bir detay. Bunu her zaman yaşayamasakta, detaylarda bize kattığı şeyler önemli. Müziğin her koşulda, her zaman söyleyeceği bir şeyler var. Onu bağnazlıkla kalıplara sokmanın ise bir mantığı yok. Kitaplar ile çevrili bir dünyada tercihlerimiz varsa bile çok fazla seçmiyorsak, müzik içinde aynı şey geçerli. Bize istediğimiz atmosferi farklı kalıplarda verebiliyor. Bunun olması herkes için önemli olmayabilir ama benim için önemli. Daha erken yaşlarda belli kalıplar ile müzik dinlerdim. Bunun benim üretkenliğime kötü yaklaşımlar getirdiğini anladım. Bunun olması sadece can sıkıcıydı. Bunu aşabilmek için biraz zaman gerekti ve müzik benle beraber farklı bir yere evrildi. Bunun gözlerimdeki ışıkla beraber ilerlemesi harika. O ışık bitmediği sürece, müziğin anlamı da bitmeyecek. Bazı kalıplardan, başka yerlere sürüklenecek. Zamanla daha sistematik olacak ve bu kaılıpları da aşarak, beni ben yapan değerlerin tam ortasına oturacak.

Bugün yapacak çok şey var. Öncelikle okunması gerekenler ve sıraya konulması gerekenler var. Bunları yavaş yavaş yapmayı planlıyorum. Akşamın bir an önce olmasını istiyorum aslında. Sıcak dayanılmaz boyutlarda seyrediyor. Bu sıcaklığı aşabilmek zor ama aşmak ister mi bir insan? Yazı sevmeyen biri olarak kesinlikle evet diyorum. Blogu biraz daha zenginleştirmeye karar verdim. İki yeni bölüm daha ekleyeceğim. Biri kitap bölümü olacak. Okuduğum ve okumak istediğim kitapları burada paylaşacağım. Diğer bölüm ise albüm kritiklerinden oluşacak. Uzun zamandır albüm kritiği yapmayı planlıyordum. Bunları sistematik hale getirip bir yerden başlayacağım. Yavaş yavaş olacak belki ama kalıplar içinde ilerleyerek, daha güzel bir atmosfer yakalamayı planlıyorum.

Bugün dediğim gibi yapacak çok şey var. Okumalardan ve zaman ayırmam gereken şeylerden oluşuyor. Bunların içinde bir düzen yakalamam gerekecek. Bu düzen ise bana çalışma şevki de kazandıracak. Eve çıkma planlarım kafamda daha da netleşiyor gibi. Artık yalnız kalmam gerektiğini ve ona göre çalışmam gerektiğini biliyorum. Bunların olmasını istiyorum artık. Tek başıma kalmak ve ona göre çalışmak istiyorum. Planım bu açıkcası. Bunun olması için de daha fazla çalışmam gerekecek bunun da farkındayım. Kendimi de denemek istiyorum açıkcası. Daha fazla odaklanmak ve daha fazla uğraşmak istiyorum.

Hepimizin aşması gereken bir sınır var bu hayatın içinde. Daha iyi bir hayatın ortaya çıkabilmesi için mücadelenin taşınması gereken bir yer var. Bu yeri net olarak görebilmek için, odaklanmış olmak gerekiyor. Odaklanmış ve kararlı. Bunu hayatın içine yayabilirsek, beklenen sonuçlar da iç açıcı olacaktır. Bu sonuçları görebilmek için bazen kendimizi denemekte gerekiyor. Bunu sadece yakından görmemiz gerekiyor. Bu kadar. Bunu başarabilirsek, o zaman işler daha kolay olmaya doğru evrilecektir. Belirli bir sistem ve disiplin lazım. Bunu sağlayabilenler için huzur dolu zamanlar da yakın oluyor. Okumak ve çalışmak bunun en başındaki sistemi tanımlıyor. Bunu yapabilenler için huzur da yakındır açıkcası. Zamanla daha net oturacak ve ona göre şekillenecek işler var hayatın içinde. Bunu da görebilmek için kafandaki detayların ona göre şekillenmesi gerekiyor. Zaman meselesi ama aşılamayacak şeylerden değil.