Sayıklamalar

Doktor işini hallettim ama bir şekilde bana huzur vermedi durum. Adam pek ilgilenmedi, ilaçları yazdı gönderdi. İğneyi filan yaptırdınm, eve geldim. Gece uyumadığım için uykusuzluğumdan bir an önce yatamak istedim. Uyudum gene kalktım, yeniden yattım. Döngülere girdim kısaca. Manasız böyle şeyleri yaşamak ama o döngüden uzak kalamıyorsun. Uzak kalamadığın için de kötü hissediyorsun. İlaçlar bir yerde fayda vermiyor. Sadece yük unsuru olabiliyorlar. Uzak kaldım bir kaç gündür okuma işlerinden. Yazma anlamında bir sıkıntım olmasa da, okuyamamak can sıkıcı olabiliyor bu durumlarda. Yeniden toparlanmam lazım. Yeniden güçlenmem lazım.

Evdekilere Bim'den tavuk salam aldırdım, düşündükçe midem bulanıyor. İçine tavuğun tırnağından, gagasından, her şeyinden kattıkları aklıma geliyor. Bunu gözümle görmüyorum ama olan şeyler bunlar. Daha farklısını ya da daha iyisini düşünemezdim orası da bir gerçek. Uzaklaşıyor insan böyle şeyleri düşündükçe hayattan. Hayataın kendisindeki sıkıntıların aslında bu düzlemlerde olmadığını biliyorsun ama bir şekilde uzak kalıyorsun. Döngüler tanımlıyor seni. Döngüler yeniden nefes almamanı sağlıyor. Döngüler uzaklaştırıyor. Bir yere kadar anlamlı olan şeylerin, bir yerden sonra manasızlaşması da aynı düzlem içinde sanırım. Yapılacak çok bir şey yok böyle durumlarda. Zamana ayak uydurmak en iyi ve ideal seçenek gibi. Blogla ilgili düşünürken, sağ taraftaki uyumsuzluğu farkdiyorum. Blogun genişlik ayarlarında br sorun var ve yazıların genişliği bir şekilde dert oluyor artık. Bunun hakkında yapabileceğim şeyler var elbette ama sadece ayarlarla da uğraşmak istemiyorum açıkcası. İnanılmaz kötü durmadığı sürece bir sorun da yok gibi aslında.

Şimdi Jonathan Davis'den Forsaken dinliyorum. Off fena işler. Girişteki melodi beni benden alıyor. İnanılmaz yazmış adam. Yaşı ilerledikçe çok enteresan işlere imza atıyor. Gerçekten sanatın ne olduğunu gösteren ender adamlardan bir tanesi. Yapılan işler inanılmaz başarılı. Olması gerektiği gibi ilerliyor baba belki ama gerçekten başarılı. Kafam karıştığı zamanlarda nedense hep müziğe sığınıyorum. Başka bir şey huzur vermiyor gibi. Kafamın içinde dolanan şeylere melodiler ile kılıflar uydurmak, yaşamda yalnız olmadığınız gösteriyor. Bunlar bir şekilde yaşanıyor, iyi ya da kötü ama ben bunları yaşayan tek kişi değilim. O anlamda mantıklı. Her şey birbirini tanımlıyorsa ya da tnaımladığı düşünülüyorsa, beni de müzik tanımlıyor net olarak. Kafamı rahatlatan ender şeylerden birisi oluyor. Bu anlamda başarılı benim açımdan. Yalnız kalmadığımı ve umudun hala yaşanmakta olduğunu gösteriyor.

Dövme konusu kafamda netleşse de, Celtic simgelerinden de sağ kola yaptırsam fena olmaz diye düşünüyorum. Bunların birleştiği bir düzlem cidden keyifli olacaktır. Bu anlamda önemli. Aşama aşama ilerlemek bu açılardan çok mantıklı. Olması gerekeni daha net tanımlıyor aslında.

Daha fazla okumam ve çalışmam gerekiyor. Zaman hızla akarken, bunu anlamlı bir hale getirmem gerekiyor. Bu açıdan okumak yol gösterici olabiliyor. Soruların bir kısmını en azından kendi başıma çözmem için bana güç veriyor. Bu bağlamda da okumak cidden güzel bir yaklaşımı kendi içinde barındırıyor. Kafam bugünlerde de karışık elden gelir bir şey yok. Bakalım yavaş yavaş düzene girecektir. Yavaş yavaş anlamlı olacaktır. Zamanla çözülecek şeyler ya da çözülmeyecek şeyler, tam olarak bilemedim şimdi.

Felsefeye her zaman ilgim oldu ama adam gibi çalışma fırsatım olmamıştı. Eski yunandan başladım şimdi. Zamanımıza doğru elimden geldiğince ilerlemek niyetindeyim. Nasıl bir yaklaşım olacak, beni nereye götürecek bir fikrim yok açıkcası. Bana çok şey kazandıracağını bilsem de, şu an için başlangıçta olmak sadece canımı sıkıyor, o kadar. Başka yapılacak şeyler varken, en başında olmak can sıkıcı. Varoluşçuluk fazlasıyla iligmi çektiğinden geride kalmak gibi bir hisle yaşamak manasız belki ama başlangıçları bilemden sona getirmekte manasız aslında. Yapılacak çok şey var ama sanırım biraz daha zaman lazım. Başka türlü altından kalkmak imkansız sanırım.